λαλα

ΕΥ ΖΗΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

ΔΗΜΟΥ ΕΥΡΩΣΤΙΝΗΣ

ΤΗΛ.: 27430 32493, 32128

E-mail: efzin@yahoo.gr

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ

ΓΙΑ ΕΚΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2009 ΩΣ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΗ 2010, ΘΑ ΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΟΥΝ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΘΟΥΝ ΑΠΟ ΕΣΑΣ.

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΡΡΑΣ, Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗΣ, Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ, Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΥ , Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜ. ΚΟΥΤΣΙΑΜΠΑΣΑΚΟΣ ΚΑΙ ΡΟΒΗΡΟΣ ΜΑΝΘΟΥΛΗΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝΤΑΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΝΙΕΣ, ΘΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΨΟΥΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΤΗΣ ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΡΟΖΕΝΩΝ.

ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΠΡΟΒΛΗΘΟΥΝ-ΠΑΝΤΑ ΧΩΡΙΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ- ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑΙΝΙΕΣ:

ΣΚΗΝΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ

ΘΕΤΕΙ

19 Σεπτεμβρίου πυρετός στο αίμα Καζαν γκορρας

26 Σεπτεμβρίου το πάθος Μπερκμαν μπακο

3 Οκτωβρίου ο γιος Νταρντεν βαγγ

10 Οκτωβρίου το γεύμα της Μπαμπετ Αξελ βαγγ

17 Οκτωβρίου ο κήπος του Θεού Σπυριδακης καλαντζ

24 Οκτωβρίου αγάπα με αν τολμάς Σαμουελ δεσπ

31 Οκτωβρίου η μεγάλη χίμαιρα Ρενουαρ παπ

7 Νοεμβρίου ο κόσμος των σουφι Νταλριμπλ βαγγ

14 Νοεμβρίου το τσεκούρι Γαβρας καλαντζ

21 Νοεμβρίου Τσε-ημερολόγια μοτ/τας Σαλλες γ.κορρ

28 Νοεμβρίου Μομπυ Ντικ Χιουστον βαγγ

5 Δεκεμβρίου οι ζωές των άλλων Ντονερσμαρκ καλαντζ

12 Δεκεμβρίου κακή εκπαίδευση Αλμοδοβαρ καλαντζ

19 Δεκεμβρίου μητρική αγάπη Ταμπριζι βαγγ

26 Δεκεμβρίου τα φώτα της ράμπας Τσαπλιν παπ

2 Ιανουαρίου Ουμπερτο ντι Ντε σικα γκορρ

9 Ιανουαρίου ζελιγκ Αλλεν βαγγ

+ τρικυμια Νικολερης

16 Ιανουαρίου ο άνεμος χορεύει το κριθάρι Λοουτς καλαντζ

23 Ιανουαρίου αντεργκράουντ Κουστουριτσα βαγγ

30 Ιανουαρίου ιστορία 52 Αλεξιου γκορρ

6 Φεβρουαρίου ο γιος του φύλακα Κουτσιαμπασακος κουτσ.

13 Φεβρουαρίου πρόσωπο με πρόσωπο Μανθουλης μανθ

20 Φεβρουαρίου η έβδομη σφραγίδα Μπερκμαν βαγγ

27 Φεβρουαρίου Εduart Αντωνιου γκορρ

6 Μαρτίου πριν τη βροχή Μαντσεφσκι δεσπ

13 Μαρτίου η νοσταλγός Αλεξανδρακη βαγγ

20 Μαρτίου οι αταίριαστοι Χιουστον παπ

27 Μαρτίου βιβα Ζαπατα Καζαν βαγγ

3 Απριλίου Ορφέας στον Άδη Χωλλ βαγγ

10 Απριλίου γαλαξίας Μπουνιουελ γκορρ

17 Απριλίου γυναικείες συνομωσίες Βαφεας γκορρ

24 Απριλιου Σενσο Βισκοντι μπακο

*ταυτογχρονα θα προβαλλονται και ταινιες μικρου μηκους από το φεστιβαλ Δραμας

**κάθε μηνα θα βγαινει πιο αναλυτικο προγραμμα ταινιων

ΜΕ ΤΙΜΗ

ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΥ ΖΗΝ

19 Σεπτεμβρίου πυρετός στο αίμα...


Η υπόθεση
Νοτιανατολικό Κάνσας, τέλη της δεκαετίας του ΄20. Ο έρωτας δύο εφήβων, της Ντίνι Λιούμις (Natalie Wood) και του Μπαντ Στάμπερ (Warren Beatty), έρχεται αντιμέτωπος με το συντηρητισμό της κοινωνίας και κυρίως με τις απαγορεύσεις, τις βλέψεις ή τις αναστολές των γονιών τους: προερχόμενη από φτωχή οικογένεια, η Ντίνι πρέπει, σύμφωνα με τις μητρικές συμβουλές (Audrey Christie), να διαφυλάξει την "τιμή" της και να μην ξεπεράσει τα όρια στη σχέση της, εάν θέλει να παντρευτεί.
Ο Μπαντ, γιος ιδιοκτήτη μιας μικρής αλλά ανερχόμενης εταιρείας πετρελαίου, οφείλει να σεβαστεί τη φίλη του, για να μην υποχρεωθεί να δεσμευτεί νωρίς και να μπορέσει να ακολουθήσει το λαμπρό μέλλον που ο φιλόδοξος πατέρας του (Pat Hingle) ερήμην του έχει προετοιμάσει.
Ανήμποροι να αντιδράσουν σε όλα τα "μη" που τους κατακλύζουν, καταπιεσμένοι σεξουαλικά, γεμάτοι ερωτήματα για τα οποία δεν παίρνουν απαντήσεις, παρακολουθούν φοβισμένοι τον εξευτελισμό εκείνων που προσπάθησαν να διαφοροποιηθούν, όπως της Τζίνι (Barbara Loden), της αδελφής του Μπαντ. Η ευτυχία τους θα αποδειχθεί εύθραυστη, όπως εύθραυστη θα αποδειχθεί και η ευμάρεια της Αμερικής μπροστά στην οικονομική κρίση του 1929.

Αυτόπτης μάρτυρας περιγράφει με τη δική του ματιά τα πρόσφατα γεγονότα στην Πάτρα, γύρω από την κατεδάφιση του προσφυγικού καταυλισμού. Ακολουθεί το σχετικό κείμενο:
Χτυπάει το κινητό τηλέφωνο στις 5:30 και δεν είναι ο «γαλατάς» (εξάλλου αυτός είναι μεγαλοκεφαλαιούχος πια) αλλά μέλος της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών της πόλης που μας ειδοποίησε ότι η πληροφορία, που είχαμε από το προηγούμενο βράδυ ότι θα κατεδάφιζαν τον καταυλισμό και θα διώχνανε «της γης τους κολασμένους» από την πόλη, βγήκε αληθινή. Ντυθήκαμε στα γρήγορα και ξεκινήσαμε με ένα αυτοκίνητο για τον καταυλισμό. Στη διασταύρωση της παραλιακής οδού Όθωνος-Αμαλίας με τη σιδηροδρομική γραμμή Πατρών-Αθηνών το περιπολικό μας κλείνει το δρόμο (Ηρώων Πολυτεχνείου-Λιμενικός Σταθμός «Παναγιώτης Κανελλόπουλος»). Στρίβουμε και ανεβαίνουμε την Αράτου και μετά ξανά στην Αγίου Ανδρέου ως την Καρόλου, όπου μυρίζει σαν να είχαν ρίξει δακρυγόνα. Προχωράμε στην Έλληνος Στρατιώτου παράλληλα με τις γραμμές του τρένου. Βρίσκουμε και άλλα μέλη της Κίνησης που προσπαθούν να φτάσουν στον καταυλισμό. Ήδη φαίνονται μερικοί Αφγανοί που έχουν εκδιωχθεί και περπατούν κι αυτοί κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής μη γνωρίζοντας πού πρέπει να πάνε. Στρίβουμε στη λεωφόρο Κανελλοπούλου (ο δρόμος ταχείας κυκλοφορίας που μέσω της παραλιακής φτάνει σε χρόνο dt στο εμπορικό λιμάνι και φτιάχτηκε για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων) και κατεβαίνουμε στην παραλιακή. Πάλι ένα περιπολικό μας κόβει το δρόμο. Παρκάρουμε σε πάρκινγκ δίπλα στο κύμα. Βγαίνουμε μουδιασμένοι σκεφτόμενοι την έκταση της αποκλεισμένης περιοχής: σε μια έκταση μήκους 6 χιλιομέτρων και πλάτους 2 χιλιομέτρων απαγορεύεται η είσοδος πολιτών. Για να καταλάβετε, ώ άνδρες Αχαιοί, τι σημαίνει Ελληνική Δημοκρατία 21ου αιώνα. Φτάνουμε περπατώντας στον καταυλισμό. Μας περιμένουν 6 διμοιρίες ΜΑΤ (γαλάζιες και πράσινες φόρμες). Οι συγκεντρωμένοι είμαστε 21 άτομα. Ίσα που φτιάχνουμε σωματείο. Η αναλογία ΜΑΤ/Πολίτες είναι 7 προς 1. Γουάου! Στο μεταξύ έχουν συλλάβει σε άλλα σημεία 5 νέους/ες που προσπαθούσαν να φτάσουν στον καταυλισμό. Προκλητικοί οι «αρχηγοί» της αστυνομίας που νιώθουν πια ότι επιτέλους «αυτοί είναι το κράτος». Πουθενά ο εισαγγελέας. Πουθενά υπεύθυνοι της νομαρχίας, της περιφέρειας και του δήμου με πρωτόκολλα κατεδάφισης. Μόνο μετά από πιέσεις μας και λόγω της παρουσίας τηλεοπτικών καμερών έφτασε ανώτερο στέλεχος της Περιφέρειας και επιδείκνυε δημαγωγικά κάποια χαρτιά. Πουθενά υπεύθυνοι κοινωνικής πολιτικής των τοπικών και νομαρχιακών αρχών. Άρχισαν να καταφτάνουν επιταγμένα πούλμαν. Ακούμε την εξής έντονη στιχομυθία: Κάποιος «αστεράτος» αστυνομικός: «Ήρθες επιτέλους;» Οδηγός πούλμαν: «Ναι, αλλά δεν έχω βάλει πετρέλαιο. Πού θα πάμε, τελικά;» «Αστεράτος» αστυνομικός: «Τι λες ρε βλάκα; Δεν έχεις βάλει πετρέλαιο. Τι είσαι ‘συ ρε;» Οδηγός πούλμαν: «Μα δεν μου είχαν πει ότι θα πάμε μακριά.» «Αστεράτος» αστυνομικός: «Τσακίσου, βάλε πετρέλαιο, ρε» Οδηγός πούλμαν: «Μάλιστα!» Και κάνει όπισθεν για να φύγει. Κάθε φορά που κινιόταν κάποιο όχημα να’ σου οι ΜΑΤατζήδες να μας στριμώχνουν στη γωνία. Κάποια στιγμή μία γιατρός μέλος της Κίνησης προσπαθεί να εξηγήσει στους επικεφαλής ότι έχει έρθει το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ για να δει έναν ανήλικο τραυματία που έχει ανοίξει η πληγή του. Τίποτα. Οι επικεφαλής της αστυνομίας αποφάσισαν ότι εκτός από φύλακες της τάξης είναι και μεγαλογιατροί και αποφάνθηκαν ότι δεν έχει ανάγκη ο τραυματίας και ότι μόνος του δήλωσε πως δεν θέλει ιατρική βοήθεια. Η γιατρός απωθείται βίαια από τους ΜΑΤατζήδες. Πέφτουμε πάνω τους για να την πάρουμε από τα χέρια της. Τα πνεύματα ηρεμούν. Δεν προλαβαίνουμε να ανασάνουμε και σκάει μύτη προκλητικός ένας «κάτοικος»-»αγανακτισμένος πολίτης» και αρχίζει να μας βρίζει λέγοντας ότι εμείς και οι Αφγανοί φταίμε για την ανεργία επειδή φεύγουν οι τουρίστες από την Πάτρα λόγω καταυλισμού!!! Έρχονται, λοιπόν, ένα διώροφο πούλμαν και τρία κανονικά. Μαζεύουν ανήλικους στο ένα και τους ξαποστέλνουν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην…Κόνιτσα. Σε ένα άλλο βάζουνε όσους έχουν ροζ κάρτα ως αιτούντες άσυλο. Τους πάνε σε ξενοδοχείο δίπλα στα ΚΤΕΛ (μεταξύ τους ένας τραυματίας τον οποίο πήρε το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ από εκεί). Στο διώροφο πούλμαν και σε άλλο ένα βάζουν όσους δεν έχουν χαρτιά και ανήλικους που οι αστυνομικοί αυθαίρετα βάφτισαν ενήλικους. Αυτούς δεν γνωρίζει κανείς πού τους πήγαν. Μια δημοσιογράφος τοπικού καναλιού, που ουρλιάζει για την αναγκαιότητα της αποχής από τις εκλογές ως διαμαρτυρία για τις πολιτικές του κράτους λέει ότι θα τους πάνε στο Κιλκίς (έχει κι εκεί στρατόπεδο συγκέντρωσης;). Αφού δεν έμεινε «αφγανικό ρουθούνι» στην Αχαΐα, γύρω στις 8 και τέταρτο μπουκάρουν μπουλντόζες, φορτηγά, υπάλληλοι της νομαρχίας και του δήμου, αλλά οι εκλεγμένες «αρχές» ακόμα να φανούν. Σε λίγο ακούμε τον απαίσιο θόρυβο που κάνουν τα υλικά των πρόχειρων κατασκευών των «κολασμένων» που γκρεμίζονται. Γκρεμίζουν ακόμη και το τζαμί που είχαν υποσχεθεί ότι δεν θα το πείραζαν. Όμως, λίγα λεπτά αργότερα, ξαφνικά βλέπουμε φλόγες να ξεπηδούν από το χώρο αυτό. Πώς τα κατάφεραν τα «σαΐνια»; Μέσα σε ελάχιστα λεπτά οι φλόγες έχουν φτάσει τα 15-20 μέτρα ύψος απειλώντας αιώνιους ευκαλύπτους και τις γύρω πολυκατοικίες. Η φωτιά τους έχει ξεφύγει, μαζί, βέβαια, με την φήμη ότι την έβαλαν οι «αόρατοι Αφγανοί» που κατάφεραν να σπάσουν τον αποκλεισμό και σαν φαντάσματα να ξεγλιστρήσουν. Και υπάρχει κόσμος που τους πιστεύει. Το άκουσα με τα αυτιά μου το απόγευμα που γύριζα στην Αθήνα με το λεωφορείο. Ελπίζω τώρα που η φωτιά κατέκαψε τις καλύβες των «εξαποδώ» οι φιλήσυχοι πολίτες των συλλόγων «Η Πόλις Εάλω» θα νιώσουν ότι θα έχουν εξαγνιστεί και θα ξαναφέρουν τους τουρίστες …στην «πεντακάθαρη» Πάτρα των «χωρίς λακκούβες μεγάλων πεζοδρομίων», στην Πάτρα των κτιρίων-φαντασμάτων, την Πάτρα που δεν σέβεται την ιστορία της. Αργότερα, ξεκίνησε νέα επιχείρηση-σκούπα. Αυτή τη φορά στην νότια παραλία στόχος ήταν οι Σουδανοί πρόσφυγες και μετανάστες που αυτοί δεν έχουν ούτε παράγκες για να τους «στεγάσουν». Μόνο κουβέρτες και χαρτόνια. Και αυτοί «εξαφανίστηκαν» για να μη χαλούν την μόστρα της νότιας Πάτρας των εγκαταλελειμμένων εργοστασίων, των οικοδομών της δεκαετίας του ‘80 που σαν ανοιχτές πληγές χάσκουν γιατί δεν τέλειωσαν ποτέ. Έτσι, λοιπόν, τώρα που διώξαμε τους ανεπιθύμητους «μουσαφίρηδες» μπορούμε να ζήσουμε καλά και αυτοί χειρότερα. Θα σας θυμίσω μόνο ότι «μουσαφιράτ» στα πέρσικα σημαίνει «ταξίδι» όπως είναι ο τίτλος του εξαίρετο βιβλίο του Βασίλη Λαδά που ήταν εκεί στην πρώτη γραμμή χτες και που δεν αφήνανε οι αστυνομικοί να έρθει σε επαφή με τους εκδιωκόμενους, λες και δεν ισχύει κανένα δικαίωμα για τους «κολασμένους». Ο μετανάστης, ο πρόσφυγας, «ο χωρίς χαρτιά» ξένος μπαίνει στο περιθώριο του όρου «ανθρωπότητα». Αν δεν αντιδράσουμε όλοι και όλες στην πολιτική αυτή, τα επόμενα πούλμαν όχι μόνο θα πηγαίνουν σε άγνωστο προορισμό αλλά θα έχουν και καλυμμένα τα παράθυρα, όπως τα τρένα της μεγάλης σφαγής των Ναζί. Εδώ Πάτρα. Εδώ οδός Ηρώων Πολυτεχνείου. Εδώ καταυλισμός προσφύγων και μεταναστών. Τώρα αντί για τανκ εισβάλλουν μπουλντόζες και φορτηγά. Τώρα αντί στρατευμάτων μπουκάρουν τα γαλάζια και πράσινα ΜΑΤ. Τώρα, αντί για φοιτητές/τριες που ζητούσαν «ψωμί-παιδεία-ελευθερία», στη σειρά με τα βαλιτσάκια τους ανήλικοι και ενήλικες Αφγανοί που ζητούν ένα πιάτο φαΐ ή να φτάσουν στη Δυτική Ευρώπη για να γλιτώσουν από τη φωτιά και το σίδερο του πολέμου Ταλιμπάν και ΝΑΤΟ (με τη συμμετοχή της Ελλάδας). Τώρα, κεντρικές, περιφερειακές και τοπικές γαλάζιες και πράσινες δημοκρατικά εκλεγμένες (συνεπικουρούμενες από μαύρες) άπονες εξουσίες αντί της στυγνής δικτατορικής στρατιωτικής κυβέρνησης. Τώρα, σε αγαστή συνεργασία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ. βρήκαν το νέο «εχθρό λαό» στο πρόσωπο του μετανάστη και του πρόσφυγα, αντί του «λαός ενωμένος - ποτέ νικημένος

«Κανένα παιδί να μην στερείται την ελευθερία του/της κατά τρόπο παράνομο ή αυθαίρετο. Η σύλληψη, κράτηση ή φυλάκιση ενός παιδιού πρέπει να είναι σύμφωνη με το νόμο, να μην αποτελεί παρά ένα έσχατο μέτρο και να είναι της μικρότερης δυνατής χρονικής διάρκειας» [Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, άρθρο 37, εδ. β’]
Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, πιστεύουμε: Η νομοθετική ρύθμιση της στερητικής της ελευθερίας ποινής, δεν τοποθετεί τον κρατούμενο εκτός της προστασίας του Δικαίου. Οι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα να έχουν δικαιώματα, έχουν το δικαίωμα να μην εκτίθενται σε συνθήκες που θέτουν σε κίνδυνο την ζωή ή την σωματική τους ακεραιότητα. Η παράταση του εγκλεισμού της Χριστίνας Κυριμοπούλου ισοδυναμεί με θανατική ποινή. Η αποτυχία της «σωφρονιστικής επιχείρησης», η οποία διέλυσε τον ψυχικό της κόσμο, θα την οδηγήσει μοιραία στο θάνατο, μέσα από ένα ακόμα «πειθαρχικό παράπτωμα», για το οποίο δεν θα υπάρχει πια η δυνατότητα να επιβληθεί «πειθαρχική ποινή». Ζητάμε Να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα για την άμεση αποφυλάκιση της Χριστίνας Κυριμοπούλου, πριν αθροιστεί κι αυτή στις «παράπλευρες απώλειες» ενός σωφρονιστικού συστήματος που ομνύει στην αποτυχία του.
1. Van Boeschoten Riki, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 2. Αγγελίδου Αλίκη, Πάντειο Πανεπιστήμιο 3. Αγγελόπουλος Βένιος, ΕΜΠ 4. Αγγελόπουλος Γιώργος, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας 5. Αθανασίου Αθηνά, Πάντειο Πανεπιστήμιο 6. Αλεξόπουλος Απόστολος, Πανεπιστήμιο Αθηνών 7. Αλικαρίδης Φιλάρετος, ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΘΗΝΑΣ 8. Αποστόλου Μαίρη, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 9. Αραγεώργης Αριστείδης, ΕΜΠ 10. Αργύρη Εριφύλη, ΕΚΠΑ 11. Αστρινάκη Ράνια, Πάντειο Πανεπιστήμιο 12. Αυγητίδου Σοφία, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας 13. Αυδή Ευρυνόμη, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης 14. Αχείμαστος Μύρων, Πανεπιστήμιο Κρήτης 15. Βάκη Φωτεινή Τμήμα Ιστορίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο 16. Βελιώτη Μαρία, ΓΑΚ Αρχεία Ν. Αργολίδας 17. Βιδάλη Σοφία, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης 18. Γαβρόγλου Κώστας, Πανεπιστήμιο Αθηνών 19. Γιαννησοπούλου Μαρία, Πανεπιστήμιο Κρήτης 20. Γκέφου-Μαδιανού Δήμητρα, Πάντειο Πανεπιστήμιο 21. Γκουγκουλή Κλειώ, ΕΑΠ 22. Γούτσος Σταύρος, Πανεπιστήμιο Πατρών 23. Γώγου Λέλα, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης 24. Δελβερούδη Ελίζα Άννα, Πανεπιστήμιο Κρήτης 25. Δερμεντζόπουλος Χρήστος, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 26. Δημητρίου Σωτήρης, Ανθρωπολόγος 27. Εμμανουήλ Δημήτρης, ερευνητής ΕΚΚΕ 28. Ζαφειροπούλου-Καρατζόγλου Φιλαρέτη, Πανεπιστήμιο Πατρών 29. Ζορμπά Μυρσίνη, CSIMITIS FOUNDATION 30. Ζορμπαλά Τίνα, Πανεπιστήμιο Αιγαίου 31. Θεοτοκάς Νίκος, Πάντειο Πανεπιστήμιο 32. Ιατρού Μαρία, ΑΠΘ 33. Ιωακειμίδης Βασίλης, Liverpool Hope University 34. Καλφακάκου Γλυκερία, ΑΠΘ 35. Καμτσίδου Ιφιγένεια, ΑΠΘ 36. Κασάπη Ελένη, ΑΠΘ 37. Κατσιαμπούρα, Γιάννα ΕΚΠΑ/ΕΑΠ 38. Καυτανζόγλου Ρωξάνη, Διευθύντρια ερευνών, ΕΚΚΕ 39. Κονδύλη Μαριάννα, Πανεπιστήμιο Πατρών 40. Κοταρίδης Νίκος, Πάντειο Πανεπιστήμιο 41. Κουζής Γιάννης, Πάντειο Πανεπιστήμιο 42. Κουκουτσάκη Αφροδίτη, Πάντειο Πανεπιστήμιο 43. Κρίβας Σπύρος, Παν. Πατρών 44. Κωνσταντακόπουλος Σταύρος, Πάντειο Πανεπιστήμιο 45. Κωνσταντακοπούλου Αγγελική, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 46. Λάσκαρης Νικόλαος, ΕΜΠ 47. Λυδάκη Άννα, Πάντειο Πανεπιστήμιο 48. Μαΐστρος Γιάννης, ΕΜΠ 49. Μακρής Μάκης, Πάντειο Πανεπιστήμιο 50. Μανδράκα Μαρία, ΕΜΠ 51. Μαρκέτος Σπύρος, ΝΟΠΕ ΑΠΘ 52. Μαρούδας Λεωνίδας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου 53. Μαυρίδης Ηρακλής, Πανεπιστήμιο Αθηνών 54. Μηλιός Γιάννης, ΕΜΠ 55. Μπασιούκας Κώστας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 56. Μπένος Αλέξης, ΑΠΘ 57. Μπίμπου Ιωάννα, ΑΠΘ 58. Νάκος Βύρωνας, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο 59. Νικολαΐδης Αριστοτέλης, De Montfort University 60. Νοταράς Ανδρέας, Πάντειο Πανεπιστήμιο 61. Νταή Μυρσίνη, Νοσηλεύτρια, Ρέθυμνο 62. Παπαγεωργίου Στέφανος, Πάντειο Πανεπιστήμιο 63. Παπαδόπουλος Λόης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 64. Παπαδοπούλου Λίνα, ΑΠΘ 65. Παπαδοπούλου Μαρία, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 66. Παπαθανασίου Ιωάννα, ΕΚΚΕ 67. Παπαθεοδώρου Χρίστος, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης 68. Παπαστεφανάκη Λήδα, Παν/μιο Ιωαννίνων 69. Παραδείση Μαρία, Πάντειο Πανεπιστήμιο 70. Πολίτης Τάκης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 71. Ποταμιάνος Νίκος, Πανεπιστήμιο Ρεθύμνου 72. Ρήγος Άλκης, Πάντειο Πανεπιστήμιο 73. Σερεμέτης Δημήτρης, Πανεπιστήμιο Αιγαίου 74. Σκορδούλης Κώστας, Πανεπιστήμιο Αθηνών 75. Σουλιώτης Νίκος, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 76. Σπύρτου Άννα, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας 77. Σταματόπουλος Δημήτρης, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας 78. Σταυριανέας Στασινός, Πανεπιστήμιο Πατρών 79. Σταυρίδης Σταύρος, ΕΜΠ 80. Στεφανή Εύα, Πανεπιστήμιο Αθηνών 81. Τουλούμη Γιώτα, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Αθηνών 82. Τσακαλώτος Ευκλείδης, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών 83. Τσιμουρής Γιώργος, Πάντειο Πανεπιστήμιο 84. Φασουλιώτης Δημήτρης, ΕΚΠΑ 85. Φιλιππακοπούλου Μπέσσυ, ΕΜΠ 86. Φουρναράκη Ελένη, Πανεπιστήμιο Κρήτης 87. Φουρτούνης Γιώργος, Πάντειο Πανεπιστήμιο 88. Χαλκιά Αλεξάνδρα, Πάντειο Πανεπιστήμιο 89. Χαραλαμπάκης Νίκος, ΑΠΘ 90. Χελιώτης Λεωνίδας, University of London (Queen Mary) 91. Χοντολίδου Ελένη, Φιλοσοφική Σχολή ΑΠΘ 92. Χρύσης Αλέξανδρος, Πάντειο Πανεπιστήμιο 93. Χρυσοχόου Ξένια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

1) Το απόρρητο των επικοινωνιών δεν καλύπτει την επικοινωνία μέσω του διαδικτύου (Internet) και τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας (ονοματεπώνυμα και λοιπά στοιχεία συνδρομητών, αριθμοί τηλεφώνων, χρόνος και τόπος κλήσεως, διάρκεια συνδιάλεξης κλπ).

Τα Ηνωμένα Έθνη θέσπισαν την 26η Ιουνίου ως την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών. Την ίδια μέρα ο ΟΗΕ γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Βασανιστηρίων. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι κυβερνήσεις, συχνά χρησιμοποιούν οι ίδιες τα βασανιστήρια, απλά και ωμά, στον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών».
Οι κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες του κόσμου έχουν χρησιμοποιήσει ως πρόφαση τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών» ως δικαιολογία για την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εφαρμογή παράλογων πολιτικών που βασίζονται περισσότερο σε νευρικές αποφάσεις παρά σε επιστημονικές αποδείξεις. Αυτό έχει προκαλέσει τεράστια δεινά στους ανθρώπους ενώ, ταυτόχρονα, υπονομεύει τις προσπάθειες για έλεγχο των ναρκωτικών ουσιών. Το ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πραγματοποιούνται σε όλες τις γωνιές του κόσμου δεν αποτελεί μυστικό. Ούτε και το γεγονός ότι πολλές κυβερνήσεις απορρίπτουν, επιπόλαια, αποδεδειγμένα αποτελεσματικές στρατηγικές για την προστασίας της υγείας των χρηστών ναρκωτικών ουσιών και των κοινωνιών. Το 2003, στην Ταϊλάνδη, οι αρχές προκάλεσαν το θάνατο περισσότερων από 2.700 ατόμων, στο πλαίσιο του «πολέμου κατά των ναρκωτικών». Περισσότερες από 30 χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων η Κίνα, η Ινδονησία και η Μαλαισία, διατηρούν σε ισχύ την θανατική ποινή για αδικήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, παρά το γεγονός ότι αυτό αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Στη Ρωσία, δεκάδες χιλιάδες χρήστες ηρωίνης δεν έχουν τη δυνατότητα ένταξης σε πρόγραμμα λήψης οπιοειδών υποκατάστατων γιατί η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει την μεθαδόνη, παρά την αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητά της. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, υπάρχει υπερβολικός συνωστισμός στις φυλακές επειδή οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών προφυλακίζονται για μη βίαια πλημμελήματα που έχουν σχέση με τα ναρκωτικά. Συχνά αυτοί οι κρατούμενοι δεν έχουν καμία πρόσβαση σε αποτελεσματική θεραπεία για την εξάρτησή τους ή ακόμα και σε απλή ιατρική βοήθεια. Στην Κολομβία, το Αφγανιστάν και άλλες χώρες, η εκρίζωση φυτειών παπαρούνας και κόκας έσπρωξε χιλιάδες οικογένειες καλλιεργητών στην ανέχεια, χωρίς να τους προσφέρει καμία εναλλακτική για την επιβίωσή τους, βλάπτοντας ταυτόχρονα και την ίδια την υγεία τους. Στην Κίνα, εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες εξαναγκάζονται σε κράτηση σε κέντρα αποτοξίνωσης, όπου μπορεί να κρατηθούν για διάστημα έως και τριών ετών, χωρίς δίκη ή θεραπεία. Στην Ινδία, οι χρήστες πεθαίνουν λόγω ανεξέλεγκτων προγραμμάτων αποτοξίνωσης. Ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» απέσπασε την προσοχή των κυβερνήσεων από την υποχρέωσή τους να διασφαλίσουν ότι τα φαρμακευτικά ναρκωτικά πρέπει να είναι διαθέσιμα για ιατρικούς λόγους. Ως αποτέλεσμα, το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού με προβλήματα υγείας, μεταξύ των οποίων 5.5 εκατ. ασθενείς με καρκίνο και 1 εκατ. ασθενείς με AIDS στο τελικό στάδιο, δεν έχουν πρόσβαση σε θεραπεία για τους έντονους πόνους που βιώνουν. Στην Ινδία μόνο, περισσότεροι από 1 εκατ. ασθενείς καρκίνου δεν λαμβάνουν καμία βοήθεια για τους ανυπόφορους πόνους που βιώνουν. Αυτή η αποτυχία των κυβερνήσεων να διασφαλίσουν την πρόσβαση σε ελεγχόμενη αγωγή ναρκωτικών για την αντιμετώπιση των χρόνιων πόνων ασθενών ή για την αντιμετώπιση της εξάρτησης από τις ναρκωτικές ουσίες παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες και αποτελεί απάνθρωπη, σκληρή και ταπεινωτική αντιμετώπιση ή τιμωρία. Επιπλέον, οι πενιχροί πόροι που διατίθενται, τελικά καταναλώνονται σε προγράμματα χωρίς αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα αντί σε αποτελεσματικές θεραπείες. Αυτό δεν είναι μόνο προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων: είναι κακή δημόσια πολιτική. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι καταχρηστικές πολιτικές του ελέγχου των ναρκωτικών ουσιών, μεταξύ των οποίων και οι μαζικές φυλακίσεις, είναι αναποτελεσματικές στον έλεγχο της παράνομης κατανάλωσης ναρκωτικών και των σχετικών με αυτήν εγκλημάτων καθώς και προς την προστασία της δημόσιας υγείας. Επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν ότι τα υποστηρικτικά προγράμματα «μείωσης βλάβης» αποτρέπουν τη μετάδοση του ιού AIDS/HIV μεταξύ των χρηστών ενέσιμων ναρκωτικών, προστατεύουν την δημόσια υγεία και μειώνουν τα μελλοντικά κόστη για την υγεία. Όσο για τους ασθενείς που δεν λαμβάνουν θεραπεία για τους πόνους, αυτή η τακτική απομακρύνει τους ίδιους και τους ανθρώπους που τους φροντίζουν από την παραγωγική ζωή. Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και ταυτόχρονα Διεθνής Ημέρα για την στήριξη προς τα Θύματα Βασανισμού, εκατομμύρια ζωές κινδυνεύουν και υποφέρουν από τις πολιτικές στρουθοκαμηλισμού των Ηνωμένων εθνών και των κυβερνητικών πολιτικών, συμβάλλοντας στις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τον ανθρώπινο πόνο. Τον περασμένο Μάρτιο, στη Βιέννη, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών συνεδρίασε προκειμένου να θέσει νέες πολιτικές σχετικά με τα ναρκωτικά, για την περίοδο των επόμενων δέκα ετών. Δυστυχώς, η στρατηγική που υιοθέτησαν οι χώρες μέλη περιλαμβάνει ισχνές δεσμεύσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μάλιστα, δόθηκαν συγχαρητήρια στη διεθνή κοινότητα για αυτό που αποκαλείται «επιτυχία» των προηγούμενων δέκα ετών της πολιτικής για τα ναρκωτικά, χωρίς να γίνει καμία αναφορά στις παράπλευρες απώλειες. Ο ΟΗΕ πρότεινε τη συνέχιση αυτών των πολιτικών, με ελάχιστες αλλαγές και για τα επόμενα δέκα χρόνια. Και η κατάσταση στην Ελλάδα... Περί τις 5.000 εξαρτημένοι χρήστες περιμένουν να ανοίξει μια θέση για αυτούς στα προγράμματα υποκατάστατων του Οργανισμού κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ). Τα προγράμματα αδυνατούν να ικανοποιήσουν τη ζήτηση λόγω των ανεπαρκών δομών, ενώ στις λίστες προστίθενται διαρκώς ενδιαφερόμενοι. Αυτά αναφέρθηκαν χθες από τον πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ Γ. Φωτεινόπουλο και τον υπουργό Υγείας Δ. Αβραμόπουλο, κατά τη διάρκεια ημερίδας για τα ναρκωτικά. Οι λίστες αναμονής είναι μηδενικές σε περιφερειακές μονάδες του ΟΚΑΝΑ, όπως στο Αγρίνιο και στην Πέτρα Ολύμπου, δήλωσε ο κ. Φωτεινόπουλος προσθέτοντας ότι μέχρι το τέλος του καλοκαιριού θα λειτουργήσουν δύο επιπλέον μονάδες στο Ηράκλειο Κρήτης και στη Μυτιλήνη. Ο κ. Φωτεινόπουλος έθεσε ως στόχο για το 2010 τον μηδενισμό της λίστας αναμονής για ένταξη σε πρόγραμμα χορήγησης υποκαταστάτων. Προχθές, ο υφυπουργός Υγείας Μάριος Σαλμάς προανήγγειλε χθες στο Κοινοβούλιο τη χορήγηση υποκατάστατων και από γιατρούς εκτός του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών. Τα υποκατάστατα θα είναι δυνατόν να συνταγογραφούνται από νοσοκομειακούς ή ιδιώτες γιατρούς, υπό την εποπτεία και τον έλεγχο του ΟΚΑΝΑ ενώ η σχετική απόφαση αναμένεται να υπογραφεί σε ένα μήνα. Κατά τη διάρκεια της ημερίδας οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό ανάρτησαν πανό διαμαρτυρίας για την υποχρηματοδότηση που μαστίζει τον ΟΚΑΝΑ. Σε συνέντευξη Τύπου που παρέθεσαν εκπρόσωποι του Σωματείου Στελεχών στα Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ και Αυτοδιοίκησης, επισήμαναν για ακόμα μια φορά πως το υπουργείο Υγείας, μέσω του ΟΚΑΝΑ, χρωστάει από το 2006 13.000.000 ευρώ στα εβδομήντα τρία Κέντρα Πρόληψης που λειτουργούν σε όλη τη χώρα. Ως αποτέλεσμα, η πλειονότητα των κέντρων να βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης και το 35% του προσωπικού να φυλλορροεί, μετά από μήνες χωρίς καταβολή των δεδουλευμένων τους. Στην ίδια κατάσταση είναι και το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας του τμήματος Ψυχολογίας του ΑΠΘ, που απ' το 2001 λειτουργεί ως χώρος υποστήριξης εξαρτημένων, αρχικώς με τη στήριξη του ΟΚΑΝΑ, όπου και δύο χρόνια δεν λαμβάνει χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε δυσχερέστατη θέση. Χθες, ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ερωτώμενος σχετικά με τη χρηματοδότηση των Κέντρων Πρόληψης, δήλωσε ότι την ερχόμενη Δευτέρα θα δοθούν τα χρήματα που απαιτούνται. Το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ), υποστηρίζει ότι απάντηση στα ναρκωτικά αποτελεί η ενίσχυση της πρωτογενούς πρόληψης, η αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα πρόληψης, θεραπείας, επανένταξης και αποκατάστασης.
Πηγές: The New York Times, Έθνος, TVXS

Ο (ύποπτος) ρόλος των blogs στις ευρωεκλογές
Πώς διέρρευσαν τα στοιχεία και γιατί οι υπεύθυνοι παρέβησαν τον νόμο περί μη δημοσιοποίησης πριν από το κλείσιμο της κάλπης

ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ που μετήλθαν ορισμένα ελληνικά blogs σε ό,τι αφορά τα αποτελέσματα των exit polls, αλλά και γενικότερα των ευρωεκλογών της περασμένης
Κυριακής, φέρνουν ξανά στο προσκήνιο τον τρόπο με τον οποίον τα ιστολόγια και το Διαδίκτυο μπορούν να επηρεάσουν την επικαιρότητα. Είναι τελικά φορείς
ενημέρωσης ή παραπληροφόρησης και προπαγάνδας; Πόσο μπορούν να διαμορφώσουν κλίμα και τι συμφέροντα εξυπηρετούν;

Oσοι την περασμένη Κυριακή είχαν πρόσβαση στο Διαδίκτυο, δεν χρειάστηκε να περιμένουν ώσπου να κλείσουν οι κάλπες για να μάθουν τα αποτελέσματα των exit polls. Αψηφώντας τη νομοθετική διάταξη που απαγορεύει τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των exit polls πριν από τις 19.00 την ημέρα των εκλογών, διάφορα blogs άρχισαν να αναρτούν στο Διαδίκτυο τα αποτελέσματα αυτά και μάλιστα την ώρα που ειδικό κλιμάκιο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης με επικεφαλής τον πρόεδρο του Συμβουλίου κ. Ι. Λασκαρίδη ήταν σε επιφυλακή, προκειμένου να διαπιστώσει αν παραβιάζεται η σχετική νομοθεσία.

Μπορεί, όμως, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση να μην υπήρξαν κρούσματα διαρροών, αλλά στα ελληνικά blogs επικρατούσε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, σε μερίδα ελληνικών ιστολογίων, τα οποία αυτοαποκαλούνται «δημοσιογραφικά».

Παραβιάζοντας τον νόμο

Οπως ορίζει ο Ν. 3603/2007, «τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που διενεργούνται κατά την έξοδο των εκλογέων από τα εκλογικά καταστήματα κατά την ημέρα της ψηφοφορίας απαγορεύεται να δημοσιοποιούνται ή να μεταδίδονται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο πριν από τις 19.00 την ημέρα αυτή».

Δεδομένου, όμως, ότι ο νόμος αναφέρεται σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν ότι τα ιστολόγια δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του. Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί που θεωρούν ότι μπορεί τα ιστολόγια να μην είναι μέσα ενημέρωσης με τη στενή έννοια του όρου, έχουν όμως τη δυνατότητα να δημιουργήσουν κλίμα, να ενημερώσουν και πιθανόν να παραπληροφορήσουν τους πολίτες, επηρεάζοντας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τις εξελίξεις, ακόμη ίσως και το εκλογικό αποτέλεσμα στο μέτρο που κάτι τέτοιο είναι δυνατόν. Η παραφιλολογία περί του εκλογικού αποτελέσματος σε διάφορα blogs είχε ξεκινήσει αρκετές ημέρες πριν από τις εκλογές αλλά, όσο πλησίαζε η εκλογική αναμέτρηση, η απόπειρα δημιουργίας κλίματος μέσα από ανεπιβεβαίωτες «πληροφορίες» και αερολογίες γινόταν όλο και πιο απροκάλυπτη.

«Αν είναι να παίξετε στοίχημα τις εκλογές, βάλτε στο ΠαΣοΚ +5%. Δεδομένο είναι πια. Μετά τις απανωτές γκάφες δεν κλείνει η ψαλίδα. Και παίξτε πτώση των Οικολόγων, που δεν έχει σχέση με απoσυσπειρώσεις που λένε, αλλά με το γεγονός ότι ο κόσμος ψυλλιάστηκε τη δουλειά με τα εθνικά θέματα και δεν ξεπουλάει εύκολα τη Μακεδονία... » έγραφε ένα blog λίγο μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου. (troktiko. blogspot. com, στις 00.38.)

Την Κυριακή, ώρα 13.26, διαβάζαμε: «Πριν από λίγο έφθασε το δεύτερο κύμα των exit polls μέσω υπολογιστών και τερματικών που έχουν εγκαταστήσει σε όλη την Ελλάδα.Η διαφορά εκτινάσσεται ακόμα περισσότερο! Ανοίγει συνεχώς η ψαλίδα υπέρ του ΠαΣοΚ. Ο μέσος όρος τώρα δίνει πάνω από 6%! Η ΜRΒ ανοίγει την ψαλίδα από το 6% στο 7%. Η GΡΟ δίνει μέχρι και 7%!Η Κάπα Research από τα πρωινά exit polls βγάζει τώρα μέχρι και 6,5%!» (pressmme. blogspot. com). Λίγο αργότερα στις 15.28 ένα άλλο blog σημείωνε: «Σε δείγμα 7.000 ψηφοφόρων, το ΠαΣοΚ ανεβάζει τη διαφορά στο 5,9%, με τάση να ξεπεράσει κατά πολύ και το 6%. Η μόνη περίπτωση,σύμφωνα με τους δημοσκόπους της εταιρείας που συνεργάζεται το Νonews-Νews,το ποσοστό αυτό να πέσει κάτω από 5,9% είναι να ψηφίσουν αναλογικά (σε σχέση με την προηγούμενη φορά) οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, πράγμα που δεν φαίνεται να έχει πιθανότητες να συμβεί. Η συντριβή της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται να ξεπερνάει και τις προβλέψεις των δημοσκόπων» (nonews-news.blogspot.com).

Οι διαρροές και οι εταιρείες
Τα παραδείγματα αυτά είναι μερικά μόνο από τα πολλά που μπορεί κανείς να
ανασύρει από το Διαδίκτυο και υπήρχαν κι άλλα blogs με σχετικά δημοσιεύματα, όπως υπήρξαν και blogs που διέγραψαν αρκετά από τα δημοσιεύματα που είχαν αναρτήσει την Κυριακή.

Η ταύτιση των ποσοστών που έδιναν τα blogs αυτά με τα τελικά αποτελέσματα που έδωσαν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων στις 19.00 αφήνει πολλά ερωτηματικά σχετικά με το ποια κανάλια ακολουθούσαν οι διαρροές προς το Διαδίκτυο και τι συμφέροντα εξυπηρετούσαν.

Για να προκαταλάβει ίσως αυτά τα ερωτήματα την περασμένη Δευτέρα, το blog pressmme έγραφε: «Μας ρωτάτε πολλοί (πάνω από 50 e-mail μάς στείλατε για αυτόν τον λόγο) πώς είναι δυνατόν να ταυτιστούν απόλυτα τα exit polls με τα στοιχεία που έδινε το pressmme από χθες το πρωί της Κυριακής στις 11.30. Είναι πάρα πολύ απλό. Το pressmme μιλούσε και έκανε ρεπορτάζ με τρεις εταιρείες δημοσκοπήσεων:Την ΜRΒ, την GΡΟ και την Κάπα Research. Από το πρωί μάς ενημέρωναν για όλες (sic) τα κύματα των μετρήσεων. Αυτό που δώσαμε εμείς, είναι ακριβώς αυτό που παρουσίασαν και οι τρεις εταιρείες στις 7 το απόγευμα χθες το βράδυ. Αν αυτές οι εταιρείες έπεσαν έξω, δεν σας φταίμε εμείς. Η δική μας δουλειά ήταν να σας παρουσιάσουμε από το πρωί τι θα βλέπατε στις 7 χθες το απόγευμα. Και αυτό το είδατε με απόλυτη ακρίβεια. Το τι έγινε από εκεί και πέρα, είναι θέμα που αφορά τις εταιρείες μετρήσεων και όχι εμάς... Εμείς άλλωστε από την Παρασκευή σας είχαμε πει πού περίπου θα κινηθούν τα ποσοστά».

«Το Βήμα της Κυριακής» επικοινώνησε και με τις τρεις εταιρείες δημοσκοπήσεων που αναφέρονται στο συγκεκριμένο δημοσίευμα, εκπρόσωποι των οποίων διαψεύδουν κατηγορηματικά τον ισχυρισμό ότι επικοινωνούσαν με τους διαχειριστές του συγκεκριμένου ή οποιουδήποτε άλλου blog.

Ανεξαρτήτως πού βρίσκεται η αλήθεια, όπως έχει εξελιχθεί το φαινόμενο στη χώρα μας αυτή η μικρή μερίδα των blogs επιτελεί χρέη κάδου απορριμμάτων των μέσων ενημέρωσης, ενώ οι διαχειριστές τους μεταφέρουν τις πιο ζοφερές πρακτικές του «κίτρινου» Τύπου στο Διαδίκτυο. Πρόκειται για έναν μικρό, παράλληλο κόσμο, όπου κυριαρχούν η παραπληροφόρηση και ο λαϊκισμός και όπου οι ονειροφαντασίες των διαχειριστών αποκαλούνται «αποκλειστικές πληροφορίες».

Σας καλωσορίζουμε στην σημερινή εκδήλωση, που σκοπός της, να παρουσιάσουμε το 3ο τεύχος του περιοδικού Copyleft.
Καταρχάς να συστηθούμε ξεκινώντας από το τι σημαίνει Copyleft:
Copyleft λοιπόν είναι ένας τύπος άδειας για την χρήση των πνευματικών δικαιωμάτων. Δηλώνει την άδεια για την ελεύθερη διακίνηση περιεχομένου πνευματικής ιδιοκτησίας με την υποχρέωση όμως της συνέχισης αυτής της ελευθερίας. Σε αντίθεση με την πεποίθηση της εποχής μας, ότι η πληροφορία είναι δύναμη και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται, εμείς προτείνουμε πως η γνώση και η πληροφορία είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου κάθε ενεργού πολίτη, και ως εκ τούτου η πρόσβαση σε αυτή πρέπει να είναι ελεύθερη.
Πάνω σε αυτό βασίζεται και το περιοδικό και το blog και η ομάδα.
Ως ομάδα λειτουργούμε εδώ και μερικούς μήνες αυξανόμενοι συνεχώς και παίρνοντας την μορφή πια μιας συλλογικότητα. Μιας συλλογικότητας με οριζόντια δομή ιεραρχίας, χωρίς να υπάρχουν ανάμεσά μας αντιπρόσωποι και διοικητικά συμβούλια. Δεν οριζόμαστε από την αρχή της πλειοψηφίας, για μας είναι σημαντική η θέση του ενός. Ψάχνουμε την ελάχιστη συμφωνία μεταξύ μας και την μίνιμουμ συναίνεση γύρω μας..
Διατηρώντας την διαφορετικότητα μας, ανοιγόμαστε ο ένας στον άλλον συζητάμε μεταξύ μας, δημοσιοποιούμε την σκέψη μας. Θέτουμε τους προβληματισμούς μας, αναζητούμε λύσεις.
Αρχικά ερωτήματα όπως της χρηματοδότησης τα απαντάμε με την συμμετοχή και την αυτοχρηματοδότηση. Ως αυτοχρηματοδότηση δεν εννοούμε τα στενά πλαίσια των μελών της ομάδας αλλά και όσους αισθάνονται ότι μπορούν η πρέπει να στηρίξουν κάποιες προσπάθειες, χωρίς την ανάγκη διαφήμισης της χορηγίας τους.
Θεωρούμε ότι πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ και την επίπλαστη πραγματικότητα της τηλεόρασης και να βγούμε στον πραγματικό κόσμο, στη δική μας πόλη, στη δική μας γειτονιά, και να δούμε τι θέλουμε και τι μπορούμε ν’αλλάξουμε ξεκινώντας από εμάς.
Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική.. πόσο μάλλον την πυρίτιδα!!!!
Στόχος η εμπλοκή μας σε όλα τα κενά που υπάρχουν γύρω μας, με παρεμβάσεις σε ότι νιώθουμε να μας βαλτώνει, από την καθημερινότητά μας, την διοίκηση, τους μηχανισμούς, την παιδεία, τον πολιτισμό. Ως ομάδα θέλουμε να βρισκόμαστε από μόνοι μας η με τη συμμετοχή μας σε άλλες ομάδες συλλόγους ή συλλογικότητες, σε ότι μπορεί να προκύψει στην περιοχή
Και αυτό είναι που έχουμε να προτείνουμε!
Την συμμετοχή στο γίγνεσθαι και την δημοσιοποίηση της σκέψης. Την δική μας πινελιά στις δράσεις που συμβαίνουν δίπλα μας !
Άλλωστε η συμμετοχή στην πολιτεία είναι αυτή που την κάνει καλύτερη.
Η συμμετοχή μας στους δημόσιους χώρους είναι που τους κάνει ζωντανούς.
Η συμμετοχή μας στην παιδεία είναι που κάνει την γνώση κτήμα μας.
Η συμμετοχή μας στον πολιτισμό είναι που κάνει την τέχνη αναγκαιότητα !
Γι’αυτό λοιπόν λέμε να συμμετάσχουμε.
Για το περιοδικό θα σας μιλήσουν μερικοί από τους αρθρογράφους και μέλη της ομάδας ξεκινώντας καταρχάς την συζήτηση
Να θυμίσουμε ότι προέκταση του περιοδικού υπάρχει σε ηλεκτρονική μορφή μέσα από το blog μας το οποίο έχει την ευχέρεια του χώρου και του χρόνου. Ειδήσεις σχόλια και άρθρα χωρίς τον μπαμπούλα του χώρου σε ποιο άμεσο χρόνο από την περιοδικότητα του 3μηνιαίου εντύπου.
Πριν ξεκινήσουμε την παρουσίαση των σκέψεων μας οφείλουμε να χαιρετήσουμε την προσπάθεια της ΔΕΑΠΑΣ να ανοίγει τους δημόσιους χώρους σε πολίτες και συλλογικότητες.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ COPYLEFT

.. Το Ευρωκοινοβούλιο, Ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του; Και γιατί τα μέλη του είναι πολιτικοί νάνοι; Φτάνει να ρίξει κάποιος μια ματιά στους αριθμούς. Από τη μια 736 αιρετοί ευρωβουλευτές και από την άλλη 15.000 διορισμένοι αξιωματούχοι που βρίσκονται στην υπηρεσία της πανίσχυρης Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το αριθμητικό έλλειμμα αποκαλύπτει το δημοκρατικό.Το παιχνίδι... ... στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν χαμένο από την αρχή. Έτσι ήταν καθορισμένο από γεννησιμιού του: να ψηφίζει τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου των Υπουργών, αλλά να έχει απλό συμβουλευτικό ρόλο στα μεγάλα και ευαίσθητα ζητήματα, όπως ας πούμε τη δημοσιονομική, τη βιομηχανική ή την αγροτική πολιτική. Μολονότι είναι το μοναδικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που τα μέλη του εκλέγονται απευθείας από τους ευρωπαϊκούς λαούς, η νομοθετική του αρμοδιότητα είναι περιορισμένη. Να περιμένουμε λοιπόν από το Ευρωκοινοβούλιο να βάλει μια τάξη στις αγορές είναι ανώφελο, αφού αυτός ο χώρος βρίσκεται έξω από τις αρμοδιότητές του. Τις μεγάλες αποφάσεις τις παίρνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα λόμπι συμφερόντων που τη «συμβουλεύουν»- κι ούτε αυτή ούτε αυτά εκλέγονται από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Όσοι λοιπόν μας προτρέπουν να ψηφίσουμε στις ευρωεκλογές, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η μοναδική διέξοδος από την οικονομική κρίση, στην ουσία μας προτρέπουν να ψηφίσουμε ένα όργανο που του έχουν στερήσει κάθε αρμοδιότητα για να δώσει τη λύση.
Πρέπει όμως να ψηφίσουμε και να καταψηφίσουμε τα δεξιά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματαΑς φανταστούμε... ... όμως πως τα πράγματα είναι αλλιώς και πως το Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι ένα άβουλο βουλευτήριο, αλλά ένα όργανο με αρμοδιότητα και ισχύ. Αν ρίξουμε μια ματιά στις ψηφοφορίες του, δεν θα δυσκολευτούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως όλη η τάχα έντονη προεκλογική αντιπαράθεση ανάμεσα στα κεντροδεξιά και τα λεγόμενα κεντροαριστερά ευρωπαϊκά κόμματα που μετέχουν στις δύο μεγαλύτερες κοινοβουλευτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και το Ευρωπαϊκό δήθεν Σοσιαλιστικό Κόμμα, δεν είναι παρά μια κωμωδία που αποκρύπτει την ουσιαστική σύγκλιση αυτών των δύο ακρογωνιαίων λίθων του συστήματος.Έρευνα που έγινε από το Παρατηρητήριο της Ευρώπης δείχνει πώς ψηφίζουν αυτές οι δυο ομάδες που κυριαρχούν στο Ευρωκοινοβούλιο από το 1979.Μέχρι τώρα κανείς δεν είχε μπει στον κόπο να κάνει μια σύγκριση. Τα στοιχεία της έρευνας λοιπόν, που εξέτασε τις ψηφοφορίες του 2008, δείχνουν ότι δεξιοί και οι δήθεν σοσιαλιστές
( τύπου Θαπατέρο Γκορτον Μπραουν Γιωργάκη Παπανδρέου κ.λ.π. )ψήφισαν με τον ίδιο τρόπο στο 97% των ψηφοφοριών. Κι είναι αυτό ένα ρεκόρ που θυμίζει «κοινοβούλια» ολοκληρωτικών καθεστώτων. Από τις 535 συνολικά ψηφοφορίες, μόνο σε 18 οι δεξιοί και οι σοσιαλιστές ψήφισαν διαφορετικά. Αλλά και σε αυτές τις 18 δεν διαφώνησαν σε όλες, αφού στις 8 έκαναν αποχή. Άλλωστε δεξιοί και σοσιαλιστές υποστηρίζουν τις ίδιες ευρωπαϊκές συνθήκες, ακόμη και τον ίδιο υποψήφιο για αρχηγό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.Ο ιστορικός... ... Μαξ Γκαλό είχε πει κάποτε πως «καβγαδίζουν για το πάπλωμα για να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι».
Να γιατί πρέπει να ψηφίσουμε τα γνήσια αριστερά κόμματα για να μην μας κοροϊδεύουν
Δεξιοί (Ν.Δ. ΛΑ.Ο.Σ) και δήθεν αριστεροί (ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Έτσι θα απαντήσουμε στην κοροϊδιατους και θα μας λαμβάνουν πιο σοβαρά στο άμεσο μέλλον
Για την αντιγραφή ΑΝΤΙΣ………

Πίσω σε copyleft

Kαι αφού λοιπόν δεν φοβόμουν πια άνοιξα πανιά και έβαλα πλώρη για νέους κόσμους. στα κατάρτια πάνω έβαλα ναύτες ικανούς, λοστρόμους γεμάτους δύναμη στα ματιά πυγμή στο σώμα και ποδιά σαν ξύλο μάγειρας μου είναι από τους πιο πεπειραμένους σ ολόκληρη την πλάση, τρελός γευσηγνωστης σας λέω! έχω και ορχήστρα πάνω στο καράβι μου βιεννέζικα βιολιά τραγουδιστές ραπ την Καπερναούμ πιανα από την μπελαλια κλαρίνα από την δέκατη και τρομπέτες φυσικά ραπ την γαλατινη! και για να ζηλέψετε λίγο ακόμα σας πληροφορώ πως στο ταξίδι μου αυτό έχω διαλέξει από διαφορές χώρες πανέμορφες γυναίκες. έχουμε και λεμέ γυναίκες από το καιρο και την Υεμένη από την ακτή του βλαβιδοστοκ κρυστάλλινα κορίτσια, γυναικάρες όλο μελί απόo την τεσλαφιξ κορμιά μπουκιά και συχώριο από την ντραβουντατστα κούκλες και κούκλες ευαίσθητες ρομαντικές και ζόρικες γυναίκες έτοιμες να γιατρέψουν την κάθε πληγή του σκληρά εργαζομένου πληρώματος. η αρχή μου όταν ξεκίνησα αυτό το ταξίδι ήταν ότι το προσωπικό μου δεν θα πρέπει να στερείται τις επίγειες χαρές. άπαρτε έναν και ρωτήστε τους αν έχουν παράπονο. ο τζελαλ ο σκληρός σαν πέτρα δείτε τον πετάει ραπ την χαρά του. η ανιζα η καθαρίστρια όταν τελειώνει την καθαριότητα του αμπαριού πετάει τις σκούπες και τα σκουπόξυλα και πρώτη πιάνεται στο χορό, ο Γιάννης ναύτης από το ντιρλιλι και ο τσoυφ γραφούν κάθε μέρα και από ένα ποίημα αφιερωμένο στην μέρα που ορθέ και τόσο ευχάριστα έφυγε. πάνε σας λέω πάνε οι φόβοι που είχα και δεν κοιμόμουνα τα βραδιά σαν να εκτιναχθήκαν στο υπερπέραν και από την έκρηξη βρέθηκα αυτό το καράβι και κάνω αυτά που κάνω μπορώ να φάω ότι θέλω να κοιμηθώ οπού θέλω να διατάξω και να υποβάλλω στο προσωπικό που χρήστηκα διαφεντευτης ότι θέλω ότι μου καπνίσει εκείνη την ώρα στο κεφάλι μου, καμιά φορά λέω βρε μπας και ονειρεύομαι τι στο δίχαλο τσιμπιέμαι τίποτα σαλιαρίζω τον εκατό μου πάλι τίποτα βάζω τον χερισμπεργκ και τον κ Κώστα ναύτες τις στεριάς να με χαστουκίσουν σκάτα μηδέν στο πηλίκο, δε βαριέσαι θα το ζηλώ κι οπού με βγάλει. ποιος όμως θα μπορούσε να φανταστεί αγαπητοί μου ότι έπειτα από εφτά χρονιά ακατάσχετων γλοιών και ακολασιών ορθέ η στιγμή που τα θα βαριόμουνα οικτρά όλα αυτά, εγώ που τα ζήσει όλα ως το μεδούλι εφτά χρονιά τώρα αυτό το ρημάδι το πλοίο. Τι χοροθέατρα με εκτυφλωτικά φορέματα, Ρώσους χορευτές με διαβολεμένη λάμψη στα μάτια να δίνουν μαγευτικές παραστάσεις κατά την διάρκεια της νύχτας. Πανηγύρια και πρίγκιπες από άλλη εποχή έσκαγαν μύτη μέσα από την μυστική είσοδο του καραβιού μου που μόνον εγώ την ήξερα αλλά μεταξύ μας δεν κατανοούσα τον τρόπο που λειτουργούσε. Ήταν όνειρο σας λέω εφτά χρονιά γλεντά, χορούς, καλαμπούρια, χορούς, ύπνους γλυκούς ποτέ στην ανέμη του καταρτιού ποτέ στην αγκαλιά ενός επιμόνου και αχαλίνωτου πλήθους που με θαύμαζε σαν θεό του. Και αυτό δεν με θάμπωνε καν. Εφτά χρονιά αναζητήσεων και αδιάκοπων συζητήσεων γύρω από κόσμους αθέατους για διαμάντια και ρουμπινιά για λαμπρούς επιστήμονες, συγγραφείς της αφανείας, καλαμπούρια της επίγειας ζώνης αναφορικά με ποδοσφαιριστές της α εθνικής περιόδου 96-97 καθώς και ανεπανάληπτες ατάκες που θα έκαναν τα στομάχια μας να γουργουρίζουν για αλλά εφτά χρονιά, φυσικά δεν έλειπαν και συζητήσεις για τους αρχαίους Έλληνες το συμπάν και τον χριστό. Ουφ ολίγες ήταν και οι παρουσίες επισκεπτών και προσωπικοτήτων που ούτε να το διανοηθείτε δεν θα μπορούσατε. για παράδειγμα αυτήν την στιγμή κρατάω μια φωτογραφία στα χέρια μου που δείχνει εμένα να πίνω πίνα κολαντα με τον τόμε κρουζ, στο δωμάτιο μου βρίσκεται αναρτημένο ένα κάδρο που απεικονίζει εμένα και τον τζειμς ντην επίσης είχα την τύχη να γνωρίσω το γιο του τζιμί χεντριξ τεο χεντριξ οπού μου ξεκαθάρισε όλες τις παραφημολογιες που τριγυρνούσαν γύρω από το όνομα του πατερά του και για όσους με κατηγορήσουν εν ζωή για photoshop και αλλά τέτοια γιατί μεταθανάτια δεν παίζει σίγουρα θα δικαιωθώ σας λέω ότι κάτω στο αμπάρι μου έχω αποκλειστικά βιντεακια τραβηγμένα με candid κάμερα. βιντεακια που δείχνουν εμένα σε τρυφερές στιγμές σαλιάσου και λογοδιάρροιας με την catrine deneuve στιγμές απείρου καλούς με τις spice girls την μέλινα Μερκούρη και τον Γιάννη παριο να σέρνουν το χορό σε έναν αρραβώνα που επινοήσαμε για το καλό της χρονιάς που έμπαινε, θα με βρείτε κάπου στο τέλος να ακολουθώ τα βήματα του χορού ασθμαίνοντας. τέλος αυτήν την στιγμή βλέπω ένα ιστορικό βίντεο οπού ανταλλάσω πάσες με τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ ρεφικ σαμπανατζοβιτς. Εφτά χρονιά απύθμενης και ασυγκράτητης χαράς και πλέον εδώ και ένα μηνά τίποτα από όλα αυτά τουλάχιστον για μένα. εδώ και ένα μηνά κάθομαι στο αμπάρι και κλαίω την μοίρα μου στο κατάρτι έχω γεμίσει ένα στρώμα με τσιγάρα. ξαφνικά θυμήθηκα την ανθρώπινη μου φύση την εποχή που τα υπνοσεδον γέμιζαν τις άγριες νύχτες μου και οι φόβοι μου σαν σκυλιά γάβγιζαν μέσα κι αυτοί. Η λέξη νοσταλγία ηχούσε σαν Κόνγκ κάθε μέρα μέσα στ’αυτια μου και ξάφνου έπεφτα σε λήθαργο και αναπολούσα στιγμές της παλιάς μου φοβικής άρα παρόλα αυτά αληθινής ζώνης. θυμήθηκα τον ίσκιο που σκέπαζε το σπίτι στο χωριό μου και εγώ τον ακολουθούσα και καθώς έπεφτε η νύχτα εγώ εκεί ερήμην έμεινα να κοιτάζω ότι είχε απομείνει. εκείνο το μηνά ήταν στιγμές που περπατούσα σε εκείνα τα μέρη και όταν σήκωνα το πρωί τις κουβέρτες έβλεπα την μάνα μου, στον τοίχο έβλεπα το χριστό κάτω ραπ το μαξιλάρι ένα βιβλιαράκι με την εικόνα της πανάγιας να με κοιτάει δακρύβρεχτη και σιωπηλή τι δέος φώναξα και δυο γιατροί του καραβιού έτρεξαν να δουν αν χρειάζομαι κάτι και τους διαολόστειλα με όλη την αγένεια που με διέκρινε εκείνο τον καιρό. περνούσαν οι μέρες ένιωθα ότι γερνώ και ας είχα πουλήσει την ψυχή μου σαν ένας σύγχρονος ντοριαν γκρει του αλμυρού παραδεισένιου όμως νερού. κι έπινα και ξέρναγα και στα ζαριά ξενυχτούσα που έβαφαν και ξέβαφαν το μέλλον μου το μέλλον όλων μέσα στο καράβι γιατί κακά τα ψέματα εγώ κρατούσα τις τύχες τους. κι όλα αυτά ξέρεις γιατί πιο πολύ από όλα μου λύπες εσύ που αν δεν σε έβλεπα πριν κοιμηθώ σιγά μην με έπαιρνε ο ύπνος που αν δεν άκουγα να άνοιγες το σύρτη και να έμπαινες μεθά μου σιγά να μην με έπαιρνε ο ύπνος. μέσα μας εκείνο τον καιρό γινόταν το κάτι άλλο. κάτι που δυστυχώς ήμουν αιώνια καταραμένος να μην το ξεπεράσω να μην το ξαναζήσω σε όποιον παράδεισο κι αν πήγαινα σε όποιο καράβι πλωτάρχης αν χριζόμουνα. που λέτε αυτό τον καιρό βιώνω μια ατέρμονη κατηφόρα δεν θέλω τίποτα πια Τσακιστείτε όλοι μπροστά από τα ματιά μου, φέρε μου κρασί να πιω Γιάννη, σταματήστε να παίζεται άθλιοι βιολιστές μην σας κόψω τα δάχτυλα, άθλιες γυναίκες μη μου χαϊδεύεται το στήθος μην μου χαλάτε τα μαλλιά πάτε αλλού να παίξετε εγώ εκείνη θέλω εκείνη νοσταλγώ και κάθε βραδύ από το κατάρτι μου την περιμένω να μου την φέρει ο άνεμος μα αυτός μου στέλνει μούντζες και καρπαζιές καθάριες θάλασσες μποφόρ και αστραπές. η ανυπόφορη μου πλήξη συνοψίζεται στις παρακάτω αράδες "τώρα ούτε χιούμορ ούτε ψηλές απρόσωπες κοπέλες ούτε αγωνιά να κυλάει στις φλέβες μου μήτε την συντροφιά σου δεν ισοσκελίζουν μήτε τα χιλιόμετρα που διανύσαμε μαζί φόβοι παντού στο κρεβάτι μου στην μουσική που ακούω στους τοίχους φόβοι και φοβίες αυτά και μ'αυτα παίρνω το κατηφορικό δρόμο που οδηγεί στο αμπάρι οπού έχω υποθηκευμένα τα καλλίτερα κρασιά γαλλικα,ελληνικα,στερπαριτικα και φυσικά τα παγκοσμίου φήμης γκαρμπαριαν. όταν κουρασμένος την πέφτω στην πρύμνη του καραβιού αποτιμώντας την μέρα, τις νίκες που γέμισαν τα ποτήρια μας ως τα χείλη και μεθύσαν τούς στρατιώτες μου κάνοντας τους μάλιστα να χορεύουν σαν ζουρλοί ως το πρωί τότε που λες πιάνω το γκαρμπαριαν και σβήνω μέσα του μνήμες του κόσμου που άφησα του κόσμου που ήμουν χθες του κόσμου που γεννήθηκα, μετά σβήνω που σε έχασα εκεί πίσω που δεν έφτασα εγκαίρως στην ώρα που έπρεπε αλλά λίγο έστω και λίγο αν με φώναζες νωρίτερα και έβαζες το εγώ σου κάτω θα σε πρόφταινα αλλά εσύ ήθελες να τα κανείς όλα και με όλους από δω ήθελες να αχείς από κει από εκεί να παίρνεις από αλλού να διεκδικείς! και έτσι έσβησα και εγώ μαζί σου μαζί και το τελευταίο μου τσιγάρο μέσα στο γκαρμπαριαν το είδα να σβήνει την ώρα που έπεφτα στην θάλασσα και σαν έκανε πουφ το τσιγάρο μου μέσα στο γκαρμπαριαν και έσβησε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου ένας μεγάλος παφλασμός ηρθέ και κάλυψε αυτόν τον ανεπαίσθητο ήχο του πουφ. ήταν ο παφλασμός ενός γυμνού κορμιού που έπεφτε στην θάλασσα. ναι φίλοι μου αυτό ήταν το σώμα μου το κορμάκι μου έπεσε κατακόρυφα από την πρύμνη του καραβιού στην θάλασσα και αφού ταλαντεύτηκε μέσα στα κύματα που λυσσομανούσαν και αφού προσπάθησε για λίγο να ξαναγυρίσει πίσω μέσα σε πέντε λεπτά είχε ξεψυχήσει με έναν επιθανάτιο και ασάλευτο βρόγχο που άναρθρα αργότερα κάποιοι προσπάθησαν να το μεταφράσουν και το απόδωσαν που λέτε ως εξής "στην θάλασσα εκεί έπρεπε να σε πρωτογνωρίσω εκεί σε ξαναβρήκα"-ναι, ναι, ήταν όνειρο!
Σήμερα πήγα στην θάλασσα. Ήταν η Τρίτη Κυριακή στη σειρά, και έτσι έχει αρχίσει να γίνεται λιγάκι σαν παράδοση. Και οι παραδόσεις είναι σημαντικός θεσμός για κάθε λογικό άνθρωπο έτσι δεν είναι;
Κάθισα κάτω από το άγαλμα για να με χτυπήσει ο ήλιος. Κάπνισα τσιγάρα, το ένα μετά το άλλο, βλέποντας τον κόσμο να περνάει, να κάθεται να μιλάει και να χαμογελάει. Να με πρόσεξε άραγε κανείς όπως τους παρακολουθούσα; Τους έκρινα όπως το νοιώθω, ναι, τώρα πια μου είναι ξεκάθαρο, βυθίζομαι σε μια κατάσταση γλυκιάς ακινησίας. Αύριο θα είναι μια καινούρια μέρα, χωρίς αμφιβολία. Μα τι μπορεί κανείς καλύτερο να περιμένει από αυτήν όταν είναι ήδη νεκρός;
Λοιπόν, σήμερα πήγα στην θάλασσα.
Χωρίς καλούς φίλους τι να την κάνεις την ζωή, χωρίς κρασάκι στις ταβερνούλες, ποτάκι στα μπαράκια, γκόμενες να παίζεις, χωρίς αμάξι, δουλεία, Πάσχα στο χωριό, συμβουλές από τους μεγαλύτερους, ιστορίες από τον στρατό, γέρους στο λεωφορείο, παλιά καλή rock- μουσική με ψυχή και όχι φτιαγμένη σε ηλεκτρονικά υπολογιστικά συστήματα, σαν το μπουζούκι όμως δεν έχει, νησάκια το καλοκαίρι, και κανα γαμήσι στην γκόμενα του φίλου, γιατί ο άντρας άντρας είναι και θα κάνει και την κουτσουκέλα του και μετά κάτσε εσύ να κλαίς σαν το ζώο, αλλά να τον συγχωρήσεις στο τέλος, που θα ξαναβρείς τέτοιο αρχοντομαλάκα, να την ακούς την μάνα σου ξέρει αυτή, μην κοιτάς που δεν τα λέει, είκοσι χρόνια πως τον έχει σούζα τον πατέρα σου, κάθε βράδυ ηρεμιστικό στο ουζάκι και σιγά και που θα πάρει χαμπάρι, επίσης όλοι οι alternative συγνώμη αλτέρνατιβ- ή μήπως ίντι- τύποι και τύπισσες, που δεν έχουν διαβάσει ούτε διπλό τεύχος Ποπάυ, άντε το πολύ κανα Άκου Ανθρωπάκο και περνάνε την μίζέρη ζωή τους για lifestyle στα περιοδικά, ο Κωστόπουλος μια φορά είχε γράψει σε μια φυλλάδα του που ούτε για κωλοσφούγγι δεν έκανε ότι οι καλύτεροι εραστές έχουν πάει και με άντρες γιατί έτσι ξέρουν καλύτερα τι αρέσει στις γυναίκες, έτσι σου είπανε να λες Κωστόπουλε μπας και βρεις κανα πιτσιρικά να σου σφυρίξει κανα γρήγορο, και δεν με νοιάζει αυτό, δεν πα να βάζεις και ψαλίδια στον κώλο σου, απλά να έτσι, μου την έσπασες. Που είχα μείνει; Α, ναι, τι είναι η ζωή χωρίς Λαζόπουλα, και επιθεώρηση στο Περοκέ και στο Δελφινάριο, χίπηδες να ξαπλώνουν στα πεζούλια, τζίβες και χασίσια εν έτει 2009 αν έχεις τον θεό σου, σίριαλ στην τηλεόραση, ελληνικά και ξένα απ όλα έχει ο μπαξές, διαφημίσεις στο ράδιο για λοβοτομημένους τουλάχιστον, βραβεύσεις τύπου ο Άντρας της χρονιάς (και με κεφαλαίο Α, μην και δεν πάρεις χαμπάρι) που οι νικητές είναι όλοι χοντροί, φαλακροί, πλούσιοι και παναγίτσα μου πόσο φλώροι, μάγκες στον δρόμο με εφτά κιλά αρχίδια, στο κεφάλι τους όμως όχι στο παντελόνι τους, η Ελπίδα Βαρδινογιάννη σαν την πούτσα πάντα μες στην μέση, και νεανικές εκπομπές- Ράδιο Αρβύλα και δεν συμμαζεύεται- 25χρονοι 60ρηδες, και συγκροτήματα με στίχους αλήθεια-παραμύθια, φεγγάρι-παπάρι freedom soul fire love heart can’t get you out of my mind, love is real love is true love is me and love is you, μονικαντρενταστερμπολεκκαιλολεκκατρινεντδεθριλμερυεντδεμπουφλέικσφελιζολινφιντελιτυφιλμματιζμαιγουετκαλβινναιτονερθ και δεν πιάνω καν Μαχαιρίτσες και τα ρέστα, αναρχικούς, κομμουνιστές, φασίστες, φιλελευθέρους, συντηρητικούς, μάγκες Κρητικούς, καρντάσια Θεσσαλονικιούς, βλάχους Λαρισαίους, τρελάρες Επτανήσιους, ανοργασμικιές ευαίσθητες γκόμενες, ψαγμένους djs, υπεύθυνους ανθρώπους σε υπεύθυνα πόστα που κάνουν σοβαρές δουλειές ξύνουν τα αρχίδια τους και άμα τελειώσουν τα ξύνουν και από την άλλη, που να ασχολούνται τώρα μαζί σου, και δώστου Μικρούτσικος στην τηλεόραση κυρ Αντρέα ο πατέρας μου με έβαζε να πηδάω την μάνα μου μαζί με τον σκύλο και το γυφτάκι στο φανάρι εδώ απέξω γιατί πουτάνες είναι οι γυναίκες τα παλιά τα χρόνια δεν ήταν μόνο η αδερφή μας και η μάνα μας, τώρα και αυτές -τι να κάνουμε παιδάκι μου δεν βρίσκονται τα λεφτά στον δρόμο, περνάμε δύσκολους καιρούς, άδειασε το καλάθι της νοικοκυράς, καμιά τσοντούλα μωρέ έτσι για την πλάκα να γελάσουμε λιγάκι, έλα Σούλα μου εδώ, τι να κάνω γιατρέ μου έχω ένα πόνο να εδώ ανάμεσα στο φρύδι και το μάτι, βάλτε κομπρέσα στον κώλο και ξαναπεράστε σε μια βδομάδα να δούμε τι γίνεται πληρώνετε στην γραμματέα μου έξω και πείτε της να έρθει μια στιγμή μέσα γιατί μου έχει γίνει φουρνέλο, σίδερο, κάγκελο και ανεμίζει, και σοβαροί, αστείοι, κέφιδες, καυλιάρηδες, πουτσαράδες, μικροτσούτσουνοι, επαγγελματίες, δυσκοίλιοι, emo, πάνκηδες, ροκαμπιλάδες, μεταλλάδες, χρυσαυγίτες, οικολόγοι, αυνάνες, βρωμιάρηδες και καθαρές γκόμενες ά όλα και όλα ούτε στο χέρι δεν το πιάνω κατευθείαν στο στόμα, πουτάνες πιο τίμιες από τις νοικοκυρές, χριστιανοί, πεντηκοστιανοί, ιεχωβάδες, παπάδες, σοφοί γέροντες στο άγιο όρος την έχουν κάνει λάστιχο από τη μαλακία, κακοί δάσκαλοι, κακοί καθηγητές, ανήλικοι εγκληματίες, τουρίστες, καυλιάρες γειτόνισσες, μπρατσωμένοι γείτονες, είμαι το παιδί από δίπλα μήπως σου βρίσκεται λίγος καφές και αν θες έλα να σου πετάξω και μια μην φοβάσαι μόνοι μας θα είμαστε μόνο με μια webcam θα σε δει όλο το internet να γαμιέσαι μήπως έχεις μια τζιβάνα να γυρνάει ο φοσμπά, έι για εσάς λέω νταήδες του σχολείου, μελλοντικοί αποτυχημένοι, άντρακλες, πολιτικοποιημένοι, απολιτίκ, φίλαθλοι, οπαδοί, φανατικοί καπνιστές, φανατικοί αντικαπνιστές, ηθοποιοί, ποιητές, φιλόσοφοι, πρωτοεμφανιζόμενοι τραγουδοποιοί, Έλληνες, Κύπριοι, Αλβανοί, Ρωσοπόντιοι, αντιαμερικάνοι και αμερικανάκια, μαύροι rappers, λευκοί ράπερς, σκυλάδες, πρεζάκηδες οδηγοί, ειρηνικοί διαδηλωτές, μπαχαλάκηδες, μοντέλα, κορίτσαροι σαν τα κρύα τα νερά, κόουτς, χοντρές χωρίς βυζιά, γκόμενες που αυθαίρετα αποφασίζετε ότι σήμερα το βράδυ είναι το δικό σας βράδυ, όχι δεν είναι και ποτέ δεν θα είναι, Τζιμάκο Πανούση, γυναίκες μόνες ψάχνουν, αφεντικά, χωριάτες, πρωτευουσιάνοι, μαγκάκια, κωλόστρες, ερασιτέχνες εραστές, εμπρηστές, γκόμενες τόπλες, ρακέτες στις παραλίες, οικογένειες στις παραλίες, ήρωες πυροσβέστες, αγανακτισμένοι πολίτες, βιασμένοι συνταξιούχοι, υγιέστατοι 40ρηδες, αρρωστιάρηδες 20ρηδες, στραβωμένες θείαδες, στραβωμένες γκομενάρες στραβωμένες σερβιτόρες, έχετε γεμίσει τον κόσμο με τα σάπια σας κορμιά, βρωμάτε και γαμιέστε γαμιέστε γαμιέστε με χέρια και με πόδια, μας πρήξατε τα αρχίδια και ΓΑΜΙΕΣΤΕ!
Όνειρο ήταν και πάει.

Πίσω σε copyleft

panagiotis ladas/metsios pavlos